‘I Am Listening to Istanbul’ a poem by Orhan Veli

I AM LISTENING TO ISTANBUL

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed:

At first there is a gentle breeze

And the leaves on the trees

Softly sway;

Out there, far away,

The bells of water-carriers unceasingly ring;

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

 

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed;

Then suddenly birds fly by,

Flocks of birds, high up, with a hue and cry,

While the nets are drawn in the fishing grounds

And a woman’s feet begin to dabble in the water.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

 

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

The Grand Bazaar’s serene and cool,

An uproar at the hub of the Market,

Mosque yards are full of pigeons.

While hammers bang and clang at the docks

Spirng winds bear the smell of sweat;

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

 

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed;

Still giddy from the revelries of the past,

A seaside mansion with dingy boathouses is fast asleep.

Amid the din and drone of southern winds, reposed,

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

 

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

A pretty girl walks by on the sidewalk:

Four-letter words, whistles and songs, rude remarks;

Something falls out of her hand –

It is a rose, I guess.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

 

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

A bird flutters round your skirt;

On your brow, is there sweat? Or not ? I know.

Are your lips wet? Or not? I know.

A silver moon rises beyond the pine trees:

I can sense it all in your heart’s throbbing.

I am listening to Istanbul, intent, my eyes closed.

 

-A poem by Orhan Veli,

translation by Talat Sait Halman  

 

The original poem in Turkish:

İstanbul’u Dinliyorum

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan;
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Birşey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul’u dinliyorum.

– Orhan VELİ

Bibliographic Information:

A new volume is available:

The Complete Poems

by Orhan Veli, translated by George Messo

Publisher: Shearsman Books

Publication Date: November 18, 2016

208 pages

ISBN: 978-1848614376

2 thoughts on “‘I Am Listening to Istanbul’ a poem by Orhan Veli

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s